ΒΟΛΤΑ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Οι μεγάλοι δρόμοι της Θεσσαλονίκης, όπως η Τσιμισκή και η Εγνατία, έγιναν πολύ νωρίς συνώνυμοι της κομψότητας. Υπέροχες βιτρίνες μεγάλων οίκων και ατελιέ νέων σχεδιαστών αποτελούν πόλο έλξης. Χαρακτηριστικό της υψηλής αισθητικής των Θεσσαλονικέων είναι πως συναγωνίζονται όχι μόνο στην προσφορά υψηλού επιπέδου προϊόντων, αλλά και στην άρτια παρουσίασή τους. Η τέχνη της διακόσμησης βιτρίνας έχει δώσει εκπληκτικά αποτελέσματα στα μαγαζιά της Θεσσαλονίκης. Οι κατάφωτες συνθέσεις αποτελούν έργα τέχνης που μαγνητίζουν το βλέμμα των περαστικών.

 

Η Προξένου Κορομηλά είναι ένας δρόμος με μεγάλη παράδοση. Εδώ μπορεί να εντοπίσει κανείς σπουδαίες υπογραφές, αλλά και κομμάτια νέων και ανήσυχων σχεδιαστών. Είναι ένας ζωντανός δρόμος, γεμάτος κίνηση όλες τις ώρες της ημέρας. Όταν κάποιος βρεθεί στη Θεσσαλονίκη, πρέπει οπωσδήποτε να επισκεφθεί τα βιβλιοπωλεία της. Τα μεγάλα καταστήματα των εκδοτικών οίκων και τα μικρά καταφύγια της γνώσης αποτελούν τη ζωντανή ιστορία της πόλης. Η Θεσσαλονίκη, με την περίφημη πνευματική της κίνηση, είναι συνδεδεμένη με τον ανεξάντλητο κόσμο των βιβλίων. Περπατήστε:

 

Στην πλατεία Αριστοτέλους, την κεντρικότερη πλατεία της πόλης με μνημειακά μέγαρα, που σχεδιάστηκε από την επιτροπή Έρμπαρ, μετά την καταστροφική πυρκαγιά του 1917. Πρόκειται για μία από τις μεγαλύτερες και εντυπωσιακότερες πλατείες στην Ελλάδα με θέα στον Θερμαϊκό κόλπο, ενώ όταν η ατμόσφαιρα είναι διαυγής διακρίνεται ο ορεινός όγκος του Ολύμπου.

Στην παραλιακή λεωφόρο Νίκης (παλιά παραλία) που εκτείνεται από το λιμάνι της πόλης ως το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, με πολλά καφέ, μπαρ και καταστήματα. Αποτελεί έναν από τους πλέον προσφιλείς περιπάτους των κατοίκων και των επισκεπτών.

Στον Λευκό Πύργο, «σήμα κατατεθέν» της πόλης. Ο οχυρωματικός κυλινδρικός πύργος με ύψος 33,9 μ. και διάμετρο 22,7 μ,. που χτίστηκε επί Σουλεϊμάν Β΄ του Μεγαλοπρεπούς περίπου στα τέλη του 15ου αι., αποτελούσε μέρος της παραλιακής οχύρωσης της πόλης, ενώ αργότερα χρησιμοποιήθηκε από τους Τούρκους ως τόπος εκτελέσεων (ονομαζόταν Κανλί Καστέλι, που σημαίνει «πύργος του αίματος»). Τη σημερινή ονομασία του την πήρε τον 19ο αι. Στο εσωτερικό του, λειτουργεί έκθεση για την ιστορία της Θεσσαλονίκης από την ίδρυσή της ως το 1922.

Στο ανακτορικό συγκρότημα του Γαλερίου, το οποίο περιλαμβάνει το Οκτάγωνο (προοριζόταν για αίθουσα θρόνου) με τα περίφημα ψηφιδωτά, το Νυμφαίο, την αψίδα του Γαλερίου, γνωστή ως Καμάρα, η οποία χτίστηκε το 305 μ.Χ., και την επιβλητική Ροτόντα, το κυκλικό θολοσκέπαστο κτίσμα με τα εντυπωσιακά παλαιοχριστιανικά ψηφιδωτά (τέλη 4ου αι.)

Στην Αρχαία Αγορά, που λειτούργησε από τον 3ο αι. π.Χ. έως και τον 5ο αι. μ.Χ. Έχουν αποκαλυφθεί η αγορά της πόλης, το νομισματοκοπείο, το ωδείο, μια αίθουσα που μοιάζει να αποτελούσε το αρχείο της πόλης, τμήμα του βαλανείου, με λουτρά, ταβέρνα και πορνείο, καθώς και πολλά κινητά ευρήματα.

Στην οδό Γ΄ Σεπτεμβρίου, κάτω από την οποία αποκαλύφθηκε αρχαίος ναός και παλαιοχριστιανικοί τάφοι (4ος-7ος αι.).

Στο Βυζαντινό Λουτρό, κοντά στην πλατεία Κουλέ Καφέ. Χρονολογείται στα τέλη του 13ου αι. και αποτελεί ένα από τα σπανιότατα δείγματα βυζαντινών λουτρών.

Στο Ισάκ Πασά Τζαμί (1484), κοντά στην οδό Κασσάνδρου, και στο Χαμτζά Μπέη Τζαμί (1467). Το τελευταίο καταστράφηκε από σεισμό και ξαναχτίστηκε το 1620. Βρίσκεται στη συμβολή των οδών Εγνατίας και Βενιζέλου.

Στο Μπεζεστένι, στο κέντρο της αγοράς (Βενιζέλου και Σολωμού), όπου πωλούνταν πολυτελή υφάσματα. Είναι ένα ορθογώνιο κτίριο με τέσσερις εισόδους. Χτίστηκε στα τέλη του 15ου αι.

Στο Μπέη Χαμάμ (1444), στην Εγνατία οδό, στο Πασά Χαμάμ (1520), στο Παζάρ και στο Γενί Χαμάμ.

 Στην αγορά Καπάνι και στην αγορά Μοδιάνο, με τις μυρωδιές, τα αρώματα και τα χρώματα της πόλης.

Στο λιμάνι, το τελωνείο, και τις αποθήκες (1910), όπου σήμερα πραγματοποιούνται εκδηλώσεις του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου και στεγάζονται το Μουσείο Κινηματογράφου και το Μουσείο Φωτογραφίας.

Στο Βασιλικό Θέατρο, κτίσμα του 1940, το οποίο αποτελεί την έδρα του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος. Το τριώροφο ανακαινισμένο κτίριο, επιφάνειας 11.000 τ.μ., διαθέτει πολυτελείς αίθουσες και μια από τις πιο σύγχρονες σκηνές της Ευρώπης. Βρίσκεται στην πλατεία του Λευκού Πύργου.

Στο Μέγαρο της Χριστιανικής Αδελφότητας (ΧΑΝΘ), στην ομώνυμη πλατεία.

Στον Πύργο του ΟΤΕ (1969), που βρίσκεται στον χώρο της Διεθνούς Έκθεσης. Η θέα από ψηλά είναι υπέροχη!

Στα Λαδάδικα, την ιστορική συνοικία κοντά στην πλατεία Αριστοτέλους που διασώθηκε από τη μεγάλη πυρκαγιά του 1917. Τα αναπαλαιωμένα κτίρια λειτουργούν ως εστιατόρια και νυχτερινά κέντρα.

Στους κεντρικούς εμπορικούς δρόμους Μητροπόλεως, Τσιμισκή, Ερμού και Εγνατία.

Στα εκλεκτικιστικά αρτ-νουβό κτίρια και μέγαρα στο κέντρο της πόλης.

Στο Μνημείο Θυμάτων του Ολοκαυτώματος, αφιερωμένο στη μνήμη των Ελλήνων Εβραίων της Θεσσαλονίκης, οι οποίοι εξοντώθηκαν από τους Γερμανούς κατά τη διάρκεια της Κατοχής.

Και φυσικά μια βόλτα στις πολλές και όμορφες εκκλησίες και τα μουσεία της πόλης θα συμπληρώσουν την περιήγησή σας στην όμορφη Θεσσαλονίκη!

ΤΑ ΜΟΥΣΕΙΑ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

H Θεσσαλονίκη διαθέτει αρκετά μουσεία και πινακοθήκες με πολύ ενδιαφέροντα εκθέματα.

 

Αρχαιολογικό (Μ. Ανδρόνικου 6, τηλ. 2310-831.037).

Μια συναρπαστική ξενάγηση στην ιστορία της αρχαίας Μακεδονίας μέσα από σημαντικά ευρήματα από τα τέλη του 6ου αι. π.Χ. Το μουσείο εγκαινιάστηκε τον Οκτώβριο του 1962.

Βυζαντινού Πολιτισμού (Λ. Στρατού 2, τηλ.2310-868.570) από τα σημαντικότερα της χώρας, με πολύτιμα εκθέματα του βυζαντινού πολιτισμού από την πρωτοβυζαντινή περίοδο έως την Τουρκοκρατία. Στο μουσείο φιλοξενούνται συχνά έργα σύγχρονης τέχνης και πολιτιστικές εκδηλώσεις.

Αρχαίων, Ελληνικών, Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Οργάνων (Κατούνη 12-14, Λαδάδικα, τηλ. 2310-555.263). Περισσότερα από 200 μουσικά όργανα από την  εποχή του χαλκού μέχρι τις αρχές του 20ού αι. εκτίθενται στις τρεις αίθουσες του αναπαλαιωμένου κτιρίου.

Κρατικό Σύγχρονης Τέχνης (Μονή Λαζαριστών, Κολοκοτρώνη 21, Σταυρούπολη, τηλ. 2310-600.123). Έργα Ελλήνων και ξένων  καλλιτεχνών εκτίθενται στο παλαιό κτίριο του συγκροτήματος της μονής.

Δημοτική Πινακοθήκη (Βασ. Όλγας 162, τηλ. 2310-425.531). Στεγάζεται στην  Έπαυλη Μορντώχ και περιλαμβάνει έργα Ελλήνων ζωγράφων με έμφαση στους Θεσσαλονικείς καλλιτέχνες.

Εβραϊκό (Αγίου Μηνά 13, τηλ. 2310-250.406-7). Σε διατηρητέο κτίριο του 1904 παρουσιάζεται η ιστορική διαδρομή των Εβραίων στη Θεσσαλονίκη και η  γενοκτονία τους από τους ναζί την περίοδο της Κατοχής.

Κέντρο Ιστορίας της Θεσσαλονίκης (πλατεία  Ιπποδαμίου, τηλ. 2310-264.668),  με ιστορικά ντοκουμέντα, χάρτες και γκραβούρες της πόλης. Ιδρύθηκε το 1983 από τον Δήμο Θεσσαλονίκης.

Κινηματογράφου (λιμάνι Θεσσαλονίκης, τηλ. 2310-508.398), με σπάνια μηχανήματα, αρνητικά, φωτογραφικό και κινηματογραφικό υλικό από προπολεμικούς κινηματογράφους.

Κρύπτη Αγίου Δημητρίου (Ι. Ν. Αγίου Δημητρίου, τηλ. 2310-270.591). Στον χώρο του μουσείου εκτίθενται παλαιοχριστιανικά γλυπτά του 5ου-7ου αι. και βυζαντινά γλυπτά του 11ου-14ου αι. που βρέθηκαν στον ναό.

Λαογραφικό και Εθνολογικό Μακεδονίας-Θράκης (Βασ. Όλγας 68, τηλ. 2310-812.343).Στον χώρο της διατηρητέας έπαυλης του Γ. Μοδιάνο, όπου λειτουργεί, εκτίθενται περίπου 15.000 αντικείμενα ιδιαίτερου ενδιαφέροντος.

Μακεδονικό Σύγχρονης Τέχνης (στον χώρο της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης, τηλ. 2310-281.567). Στο μουσείο εκτίθενται, μεταξύ άλλων, έργα ζωγραφικής, γλυπτικής, χαρακτικής, φωτογραφίας και βιντεοτέχνης Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών.

Μακεδονικού Αγώνα (Προξένου Κορομηλά 23, τηλ. 2310 229778). Στο νεοκλασικό κτίριο του 19ου αι. εκτίθενται κειμήλια του αγώνα και φωτογραφίες της περιόδου 1900-1912.

Design (Μητροπόλεως 43, τηλ. 2310- 263.043). Περιλαμβάνει περισσότερα από 3.500 αντικείµενα της παγκόσµιας ιστορίας του design και περισσότερα από 6.000 βιβλία, καταλόγους, µονογραφίες και περιοδικά.

Πινακοθήκη Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών (Νικ. Γερμανού 1, τηλ. 2310-238.601). Περιλαμβάνει συλλογή νεοελληνικής τέχνης σύγχρονων και παλαιότερων Ελλήνων καλλιτεχνών.

Πολεμικό Μουσείο Θεσσαλονίκης (Γρ. Λαμπράκη 4, τηλ. 2310-249.803)

Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών (Αγίου Δημητρίου 159Α, τηλ. 2310-991.610). Περιλαμβάνει τη συλλογή έργων τέχνης και ολόκληρης της περιουσίας του Νέστορα και της Αλίκης Τέλλογλου, δωρεά στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο.

Φωτογραφίας (λιμάνι Θεσσαλονίκης, τηλ. 2310-566.716), με σημαντικό αριθμό φωτογραφιών και αρνητικών.

Κέντρο Διάδοσης Επιστημών και Μουσείο Τεχνολογίας «ΝΟΗΣΙΣ» (6ο χλμ. Οδού Θεσσαλονίκης - Θέρμης, τηλ. 2310-483.000)

ENΑΣ ΓΑΣΤΙΜΑΡΓΙΚΟΣ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ

Έχοντας δίπλα της το γενναιόδωρο Αιγαίο με κάθε λογής θαλασσινα, τις ευλογημένες πεδιάδες της περιφέρειάς της για φρέσκα λαχανικά και φρούτα, και τις ορεινές βοσκές που χαρίζουν ιδιαίτερη νοστιμιά στα ντόπια κρεατικά, η κουζίνα της Θεσσαλονίκης ξεχωρίζει για τη ποιότητα και τη ποικιλία της. Επιπλέον, ως πολιτεία που δέχθηκε στο πέρασμα των αιώνων επιρροές που έχουν συμβάλει στη διαμόρφωση της συνολικής γευστικής της κουλτούρας, η κουζίνα της Θεσσαλονίκης είναι από τις πλουσιότερες που υπάρχουν στην Ελλάδα.

 

Η γευστική ταυτότητα της Θεσσαλονίκης Είτε επιλέξετε ένα εστιατόριο πολλών αστέρων, είτε ένα παραδοσιακό ταβερνάκι, το σίγουρο είναι πως θα ικανοποιηθείτε απόλυτα. Οι επαγγελματίες της Θεσσαλονίκης, γνωστοί για την ευγένεια και τη φιλόξενή τους διάθεση θα σας βοηθήσουν να επιλέξετε τα εδέσματα της αρεσκείας σας. Ιδιαίτερη αναφορά αξίζει ο αχνιστός πατσάς και τα μαγαζιά που με τέχνη τον παρασκευάζουν. Πρόκειται για ένα ευεργετικό πιάτο που βοηθάει να μετριαστούν οι «παρενέργειες» από το ξενύχτι. Κάθε βράδυ λοιπόν, και κυρίως τα Σαββατοκύριακα, οι γνώστες τελειώνουν τη νυχτερινή τους διασκέδαση σε αυτά τα εξειδικευμένα εστιατόρια. Πρόκειται για μια μυσταγωγική συνήθεια, στην οποία οι Θεσσαλονικείς χαίρονται να μυούν τους ταξιδιώτες. Κλασικές γλυκές γεύσεις είναι τα τρίγωνα Πανοράματος, το τσουρέκι γεμιστό με σοκολάτα ή κάστανο, τα πολίτικα γλυκά (καζάν ντιπί, εκμέκ κανταΐφι, σάμαλι) καθώς και τα σιροπιαστά. Aκόμη και το πρόχειρο φαγητό έχει τη ποικιλία του. Πολύ γνωστά είναι τα μικρά μαγαζιά που προσφέρουν πίτες, τις περίφημες μπουγάτσες Θεσσαλονίκης. Μπουγάτσα με κρέμα, με τυρί, με κιμά, με… ότι βάλει ο νους σας. Για ένα πιο ελαφρύ σνακ επιλέξτε το κλασικό κουλούρι Θεσσαλονίκης. Η απλότητα της γεύσης σε όλο της το μεγαλείο! Κάθε γειτονιά και μυρωδιά, κάθε γωνιά και γεύση Η αναζήτηση της γευστικής απόλαυσης θα σας οδηγήσει σε μερακλίδικα στέκια στα υψώματα του Σέιχ Σου, στην Άνω Πόλη, στην Καλαμαριά, στην Κρήνη, στο συγκρότημα του «Μύλου», δυτικά του κέντρου, στο Πανόραμα, στην πλατεία Άθωνος, στο Μπιτ Παζάρ, στην πλατεία Ναυαρίνου, στην Αγορά Μοδιάνο και στα Λαδάδικα.

Αγορά Μοδιάνο – το Παρίσι της Θεσσαλονίκης Η αγορά οφείλει το όνομά της στον εμπνευσμένο αρχιτέκτονα Ελί Μοδιάνο. Χτίστηκε το 1922, με σαφείς αρχιτεκτονικές αναφορές στις αντίστοιχες στεγασμένες αγορές του Παρισιού. Περικλείεται στο οικοδομικό τετράγωνο μεταξύ των οδών Αριστοτέλους, Ερμού, Κομνηνών και Βασιλέως Ηρακλείου. Πρόκειται για ένα συγκρότημα πέντε στοών με αετωματική πρόσοψη και γυάλινη οροφή. Φιλοξενεί μικρά μαγαζιά που πουλάνε κυρίως τρόφιμα, καθώς επίσης και ουζερί που προσφέρουν αναρίθμητες γεύσεις. Τα πικάντικα αρτύματα, τα μυρωδικά και τα μπαχάρια που σου «σπάνε τη μύτη» με την έντονη μοσχοβολιά τους, είναι η επίγευση που θα σας αφήσει η επίσκεψή σας. Καμία, ίσως, περιγραφή δεν μπορεί να αποτυπώσει το χρώμα, την εκστατική αίσθηση πως ο χρόνος έχει σταματήσει να κυλάει και τη γραφικότητα αυτού του «κόσμου», που είναι η αγορά Μοδιάνο. Είναι χαρακτηριστικό πως, ενώ είναι στην ουσία μια χρηστική αγορά (μαζί με το Καπάνι αποτελούν τις δυο διάσημες αγορές της πόλης) συμπεριλαμβάνεται στους τουριστικούς οδηγούς ως αξιοθέατο της Θεσσαλονίκης. Πρόκειται για την καρδιά της παλιάς πόλης, που όμως χτυπάει ακόμα δυνατά. Λαδάδικα – η αιώνια Θεσσαλονίκη Τα Λαδάδικα υπήρξαν μια από τις σημαντικότερες εμπορικές περιοχές της Θεσσαλονίκης. Η συνοικία φιλοξένησε για πολλές δεκαετίες καταστήματα τροφίμων, για χονδρική κυρίως πώληση. Η περιοχή έμεινε αλώβητη από τη μεγάλη πυρκαγιά του 1917. Μοιάζει με μια μικρή πολιτεία μέσα στην πόλη, με ένα βυζαντινό εκτύπωμα. Μικρά, πλακόστρωτα σοκάκια, μυστηριακά αδιέξοδα και προσόψεις γεμάτες γοητεία, συνθέτουν μια από τις γραφικότερες γειτονιές της πόλης. Η περιοχή αναπλάστηκε κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990. Τα παλιά μαγαζιά έγιναν ταβέρνες, εστιατόρια και μπαρ. Ο χώρος πλημμυρίζει κάθε νύχτα με ανθρώπους που αγαπούν το καλό φαγητό και την αύρα της παλιάς Θεσσαλονίκης.